Terapia powięziowa to bardzo efektywna metoda rehabilitacji, która pomaga walczyć z wieloma dolegliwościami i bólem. Wychodzi ona z założenia, że ciało należy traktować jako całość. W ramach kuracji należy najpierw zdiagnozować problem, a następnie wypracować wraz z pacjentem odpowiednie nawyki ruchowe, poprawić ruchomość ciała lub, po prostu, pomóc pozbyć się danej osobie bólu. Terapia mięśniowo-powięziowa wyróżnia się tym, że jest całkowicie zindywidualizowana.
Terapia powięziowa pozwala rozrywać i uwalniać zrośnięte ze sobą mięśnie oraz powięzi. Łagodzi ona zarówno przewlekłe, jak i ostre bóle. Przywraca mobilność i elastyczność w newralgicznych obszarach,
a tym samym poprawia odżywienie oraz nawodnienie tkanek. Dzięki temu ciało łatwiej się porusza,
a jego właściciel odzyskuje energię. Terapia rozwiązuje też wiele problemów niezależnie od tego, czy powstały one w wyniku operacji, czy też na skutek różnych problemów przeciążeniowych.
W zależności od rodzaju problemu dobiera się najlepszą jej formę, na przykład:
masaż powięziowy – jego celem jest rozluźnienie mięśni oraz przywrócenie płynności ruchów, zmniejsza on również ból oraz przywraca prawidłową postawę ciała,
trening powięziowy – składa się ze specjalnych ćwiczeń, które angażują struktury powięziowe, przyspiesza też regenerację po urazach oraz zmniejsza ryzyko kontuzji,
rolowanie powięzi – w tym przypadku wykorzystywane są przedmioty posiadające różną gęstość (piłki, wałki, rollery), wywierają one odpowiedni nacisk na określone struktury,
terapia punktów spustowych – związana jest ona z różnymi formami ucisku, a także z ruchami wykonywanymi w różnych kierunkach,
manipulacja powięzi – związana jest z technikami powięziowymi, które poddają tzw. manipulacji określone obszary w ciele.
Terapia powięziowa przydaje się w przypadku takich dolegliwości, jak:
przeciążenia i urazy stawów,
przeciążenia i urazy mięśni,
dyskomfort i ból po ciąży oraz porodzie,
schorzenia reumatyczne i zwyrodnieniowe,
migreny i bóle głowy,
nieswoiste bóle pleców i kręgosłupa,
bóle kończyn o nieznanej etiologii,
przykurcze i sztywność mięśni,
drętwienia i obrzęki kończyn,
zespół bólowy łokcia („łokieć tenisisty”, „łokieć golfisty”),
rwa kulszowa i rwa udowa,
zespół zamrożonego barka,
zespół cieśni nadgarstka,
Strona stworzona w kreatorze WebWave.